Dudaklarım avuçlarında kaldı
Ucuz bir roman gibi az sonra unutulacak
Rezil hayatının son şarkısı gibi
Elinde gülümsüyor birazdan uçacak
Hayat bu kadar mı kırmıştı seni
Bir cinayeti özletecek kadar
Bana mı denk geldi soğuk namlusu
Avuçlarında bilenen küskünlüğünün
Oysa kimler vardı çıkacak yaşamından
Lanet gibi peşini bırakmayan
Şanssızlığın beni mi buldu
Paylaşayım diye kederli zindanını
Kararsın diye yüzüm masanda
O kadar mı sevdin beni
Bahçene gömecek kadar
Senin bildiğin buydu
Unutturmaz ölüm aşkı
O yüzden vurdun beni
Hiç beklemediğim anda
Gülümsüyordum oysa
Bahçede koşarken sana
Ucuz bir romanın son sahnesi gibi
Masada saf beyaz bir gül
Karanlıkta iki yürek
Bahçede dökülen yapraklar
Ne güzel bir son yazdın
Yüreğim aşkla kaldı
Nasıl sevdirdin kendini
Ölüm aşkı unutturmadı
Pelin Kızıltan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder