Avcının rüyası

Kar beyazında sürüyor  yaralı ceylanın izini

Karanlık pusu, kendi tuzağına takılmış

Avcı Ceylana aşık

Kar beyazında ayaklarına bulaşmış katran karası

Bahtsız izlerine bakıyor,

Ceylan suya vardı

Ay kutsaması, ışıkta ölüm yansıması

Peşinde vahşi kurtların uluması

Kanıyla bırakıyor izini suya

Ceylan avcıya aşık

Son acı nefesi ince boynunda

Çıkıyor parçalanmadan önce

İnce bir düşte duruyor avcı 

Sızıyor kan dişlerinde

Ay kutsaması, ölümde ışık yansıması

Phoebe tutuyor toynaklarını

Avcı tanıyor düşlerindeki kadını

Beyaz bir yatakta kutsanmış ikizi

Sunuyor açgözlü ihaneti

Tutkuyla parçalıyor etten bir duvarı

Ulaşıyor kalbine doğanın

Çözülüyor aşkın esareti

Feda ediyor kendini ceylan

Teslim oluyor kutsal ışığa

İnce düşlerinde avcının

Toz bulutu yıldızlardan

Aydınlanıyor laneti

Kar beyazında arınıyor ruhları

                         Pelin Kızıltan

                         

Açacak alev çiçekleri

bir yaprak bütünlüğü bugün
bahar gibi, yeşil
damarları çatlamış
can akıyor içinde
dağların saklı oluklarından
zümrüt yeşili cevher.
henüz uzak sararmalar
henüz çekilmemiş suyu yaprağın
buruşuk çıtırtısı uzak
uzak parçalanıp dökülmeye pul pul
bir arpa boyu yol alıyorum bahara
bir arpa boyu arkamda nefesi ayrılığın
damarım çekiliyor yeşile
tenime dokunuyor
yakut kırmızısı fısıltısı
sunuyor alevden çiçeklerini
çağırıyor beni yağmur
ellerim yoğrulmuş çamur
kendi ruhuma üflüyorum
doğsun diye tohumlarım
ve ekiyorum toprağıma
bir çiçek beni çağırıyor
aklım kaçıyor
bir adım daha yaklaşıyorum
aşkın telaşına
               pelin kızıltan

Aşk yok ki selamı olsun

Kapıları vurup gidişin olmasaydı
İnsan gibi yaşanırdı kederler belki
Böyle köpek yalnızlığı gibi
Solumazdık kan kusan gecenin
Soluk nefesini

Aydınlık olurdu gidişin
İnsan gibi, adam gibi
Lanet ettirmezdi.
Hatırı kalırdı
Nar çiçeği renginin
Kokladığımız çiçeğin
Aşkın, sevdanın

Ve selamımız olurdu
Birbirimizi görmesek de
Uçurduğumuz aşkımıza
Göçmen kuşlara
Mutfakta demlenen çaya
Camın buğusuna çizilirdi
Saplanmazdı yüreğimize
Günaydınlar

Kesmeseydin can damarını sevdanın
İnsan gibi, adam gibi
Uçurabilseydin bir sevdalı kelebeği
Ezmeden ince yüreğini
Selamlarımız gelirdi, havadan, sudan
Günaydınlarımız olurdu
İnanırdık aşka
İnanırdık bebek saflığında
Böyle büsbütün kırılmazdık
Paramparça kalmazdık
Başlamazdı kalplerimiz katılaşmaya
İnanırdık kuştüyünden masallara
                             pelin kızıltan

Selluka