Yolcu

yolcu
sana gittiğim yeri söylemiyorum
sen yolu biliyorsun
ben yolculuktayım
daha varmadım
gidince dokunduğum taştan
sen anlarsın,
taşın dili var
sen anlarsın
 ben daha varmadım
yolculuktayım
varınca ben de anlatırım...
                     Pelin Kızıltan

umut

Bir umut, bir umut.... Var ile yok arası, yol gibi gitmekle kalmak arası...
                                                                                      pelin kızıltan

Aşk

Ne başlangıç ne bitiş
Ne bir ses ne bir serzeniş
Nefese nefes, yüreğe yürek gerekir
Acı aşklara bir yudum şarap gerekir
                                pelin kızıltan

Rastgele

Limandayım dalga kıranda

Ağlayan kayalarda, kırık kalpler köşesinde

Balık tutuyorum

Üç lüfer, iki levrek, bir kolyoz

Bir kova dolusu pişmanlık

Kiloyla gözyaşı

Acıları içtim kusuyorum

Ötesi var mı balıkçı, rastgele

Bak artık susuyorum…

             pelin kızıltan

Olurmuş öyle aşklar, sevgiler....

Balıkçı tekneye hayal yüklemiş, yari gönlüne dülger bağı. Fırtına çıksa camadan bağı... Olurmuş öyle aşklar, sevgiler..
Görünce kapıda çamurlu küçük ayak izlerini, sevinirmiş gönül, yar odun toplamış çeşmeden su getirmiş. Gönül sever yar elinden su içmeyi ısıtmayı üşümüş ellerini. Sobayı yakıp yari ısıtmak sıcak gönlünün en sıcak köşesine oturtmaktır onu sarıp sarmalamaktır canının cananını. Ki öyledir sevgiler ısıtmak,paylaşmak, çoğaltmak.
Bir somun ekmeği öpüp anlına koymak sonra yarin dudağına götürmektir aşk. Berekettir yarin duasıyla fışkırır tarladan arpa buğday, denizden gelir bereket o zaman rızkın kıymeti bilinir. O zaman gönüller birdir, birbirini bilenlere aşk en büyük nimettir.
Olurmuş öyle aşklar, sevgiler...

pelin kızıltan

Gönlünü serme yerlere bil ki ezer geçerler, koy yükseklerde bir yere akmasa da damlar bir gönüle....
                                                                                                                    pelin kızıltan

Tohum

 En sona koyacağımı en başa getirdim galiba :) yok tamam öyle olmadı ben buradan başladım.
 Sanırsın ki aşk muhabbet salınır o dalda nazlı bir çiçek gibi, sanırsın ki rengin solmaz, kokun unutulmaz....
Gün gelir hazan olur, yel gelir dondurur, titreyip büzülür acı bir yürek olursunuz. Bir veda sarar ki ne aşkı muhabbeti ne sefasını hatırlarsınız baharın. Bir kabuk tutar ki o yürek acıyla büklüm büklüm, öldüm sanırsınız.
Sonra vakit gelir o hiç kopmam dediğiniz daldan koparsınız. Hayat damarı kesik bir yürek düşersiniz toprağa. Ölüp bir kuru kabuk düştüğünüzde toprağa bilin ki özünüz orada.Bir tohum, bir çekirdek.
 Ve yeniden doğduğunuzda o dalda salınan nazlı çiçek değil kökünü toprağa salan bir ağaç olacaksınız...
 Bir fidanı büyütüp kök salacaksınız...
 Dallarınızda binlerce çiçek açtıracaksınız...

Böyle başladı her şey öldüm sandım ama yok öyle olmamış, şimdi elimden tutarsan ve bana biraz su getirirsen birazdan büyümeye başlayacağım...:)

Veda

gerçek ayrılıkları bilirim

yollarını ayıran iki kalbin vedası

sarılıp kucaklaşan minnettar bir yola çıkıştır

uğurlamaktır dostça sevgiyle

ama eğer ayrılmadıysa iki yürek

karanlıkta birbirini özleyen

iki kırık kalpten öteye gitmez veda

limanda el sallamaz

gidişi olmaz dönüşü olmaz

asla bulunmayacak bir yoldur

ayrılmayan kalplere veda

gerçek veda ise sonuna kadar gitmekle olur

o son kucaklaşmayla

o son uğurlamayla...
                    pelin kızıltan